Nederlands Kustpad: Groet – Callantsoog

Al sinds het begin van het voorjaar had ik me voorgenomen verder te gaan met het Nederlands Kustpad deel 2. Vorig jaar was ik tot aan Egmond geraakt. Maar het was er nog steeds niet van gekomen om verder te gaan. Een goede reden dus om voor mijn geplande weekje weg een bestemming te kiezen in de buurt van een etappe van het Nederlands Kustpad.

Landal Residence Westduin

Uiteindelijk kwam ik uit bij Landal Residence Westduin in Sint Maartensvlotburg (dikke aanrader trouwens als je van rust, natuur en een beetje luxe houdt), tussen Petten en Callantsoog. En toevallig ook zo’n beetje halverwege de etappe Groet-Callantsoog. Een tweede etappe werd me toch een beetje teveel gedoe, ov-technisch. Ik hield het dus alleen bij deze ene etappe, maar gelukkig was er in de omgeving nog genoeg ander moois te beleven (daarover in een aparte blog en in mijn maandoverzicht van juni meer).

Witte kerkje in Groet — Het witte kerkje in Groet

Dijkje met boten — Het witte kerkje in Groet

Groeten uit Groet

De etappe Groet – Callantsoog dus. De bus (even wennen voor dit stadsmens, dat er slechts één buslijn rijdt en ook alleen in de spits in de ochtend en middag, haha) leverde me even voor 9 uur af in het mooie dorpje Groet. Langs het pittoreske witte kerkje volgt een kort stukje door de Schoorlse duinen waarna je verder gaat over een dijkje langs de Hargervaart. Daar bevond zich een soort camping voor bootjes (bij gebrek aan betere omschrijving). Zag er gezellig uit.

Vogelparadijs

Dan verder met nog een dijk. Het leek me eerlijk gezegd niet het meest interessante stuk van de etappe. Het eerste stukje liep ik ook op een (hele rustige) weg, niet zo boeiend. Maar, zoals dat wel vaker gaat als je lage verwachtingen hebt, bleek het verderop ineens een geweldig stuk van de etappe te zijn. Vanaf de vogelkijkhut Abtskolk was het ineens een waar vogelparadijs. Vanuit de hut zelf spotte ik eigenlijk niet zo veel bijzonders. Ik besloot dus verder te lopen. Maar toen hoorde ik van alles en nog in het gras en het riet langs de kant.

Blauwborsten en baardmannen

Zelfs als niet heel getalenteerde vogelspotter (en zonder verrekijker) ontdekte ik al rietzangers, karekieten en rietgorsen. En zag ik ook eindelijk (met eigen ogen) baardmannetjes. Het bleek zelfs een stelletje te zijn. Zo leuk. En een van mijn favoriete vogeltjes, de blauwborst, was er ook volop te zien. Eerst een blauwborst die prachtig zijn staart liet zien. Even verderop een vrouwtje blauwborst (die dus minder opvallend is). En volgens de ObsIdentify app bleek het volgende blauwborstje dat ik spotte een witsterblauwborst te zijn. Helemaal blij dus. En ik heb denk ook nog nooit zo lang gedaan over een paar kilometer, want ik bleef vogeltjes spotten. Echt het hoogtepunt van deze etappe. Verderop kreeg ik nog gezelschap van wat schaapjes.

Hondsbossche zeewering

Daarna was het doorsteken naar de Hondsboscche zeewering. Weer een heel ander soort gebied en het echte kustgevoel komt daar weer, want de zee is al te zien. Er is een mooi pad en na een korte koffiebreak op een bankje wandelde ik verder via de Pettemerduinen, een wat meer bosrijk stuk. Ook weer erg fijn om te lopen. Een aantal bomen hier zien er zeer opvallend uit, bijna alsof ze van van bovenaf plat- en opzijgedrukt worden. Apart gezicht. Tijdens mijn duincursus leerde ik later dat dit komt door wind en zout. Inmiddels was ik bijna bij mijn vakantieadres, maar ik ga niet rechtsaf naar mijn appartement, maar linksaf richting het strand bij Sint-Maartenszee.

Voetstappen op het strand — Dit is pas een Nederlands Kustpad

Zeemeeuw met zeester — Dit is pas een Nederlands Kustpad

Strandwandeling naar Callantsoog

Vanaf daar is het nog een kilometer of vier naar Callantsoog. Maar omdat ik uiteindelijk weer naar Sint-Maartenszee moet (en er geen bus van Callantsoog naar Sint-Maartenszee gaat en het wandelend over de weg een kilometer of zes is) besluit ik niet helemaal door te lopen naar Callantsoog. Ik wandel een kilometer of drie op het strand, keer dan om en ga weer naar mijn appartement. Die kilometer die ik oversla loop ik sowieso later die week nog wanneer ik vanaf Callantsoog, over het strand, terugloop naar mijn accomodatie.

Vervolg Nederlands Kustpad

Dit was weer een hele fijne etappe. Het stuk bij de vogelkijkhut Abstkolk was wat mij betreft echt een hoogtepunt, omdat ik daar zoveel vogels spotte. Maar ook de rest van de etappe was de moeite waard. Nu heb ik officieel nog een paar etappes te gaan, maar wellicht dat ik er een paar ga overslaan. De etappe tussen Egmond aan Zee en Groet wil ik nog lopen. Dat is grotendeels door de duinen en daar verheug ik me op (behalve dan op de pittige klimmetjes in de Schoorlse Duinen, haha). De overige (officiële) etappes gaan van Callantsoog meer het binnenland in, richting de Afsluitdijk. Dit gaat vooral over dijkjes en langs weilanden. Dat kan best mooi zijn, maar om daarvoor helemaal uren met het openbaar vervoer onderweg te zijn is een ander verhaal. Dus ik denk erover om die te laten voor wat ze zijn. Ik kijk nog even.

Lees ook mijn andere blogs over het Nederlands Kustpad deel 2

LAW gids Nederlands Kustpad deel 2

Ga je binnenkort ook een of meerdere etappes van het Nederlands Kustpad deel 2 wandelen? Misschien vind je dan de officiële LAW gids van deze wandeling handig. Hierin staan de etappes beschreven en vind je ook achtergrondinformatie over het Lange Afstand Wandelpad. Via onderstaande link kun je de gids direct bestellen bij Bol.com (en MirandaWandelt ontvangt dan een kleine commissie)