Wandelingen maart 2021

Zo, ik moest even heel hard nadenken over mijn wandelingen van maart. Door mijn midweekje Vlieland lijkt de rest al weer zo lang geleden ineens. Ik wandelde in ieder geval aardig wat af afgelopen maand. Zo’n 295 kilometer in totaal.

• 

• 

Boterhuispolder

Ik begon de maand met een fijne wandeling in de Boterhuispolder. Eigenlijk heel dicht bij huis voor mij. Maar ook zo’n plek die ik vaak vergeet. Daarom extra leuk om deze begin van de maand weer te herontdekken. Het was behoorlijk mistig toen ik er was, ook best mooi eigenlijk. Ook was het nog net voor de start van het broedseizoen. Tijdens het broedseizoen zijn een aantal paden afgesloten. Maar ook dan is het een mooi gebied om te wandelen. Ik ga dus de komende tijd zeker nog eens die kant op.

• 

• 

Vlieland

Zo’n 51 weken later dan oorspronkelijk gepland reisde ik 22 maart af naar Vlieland. Mijn favoriete waddeneiland. Oke, ik ben verder alleen op Ameland geweest (ook heel mooi trouwens), maar in ieder geval het eiland waar ik steeds weer terugkeer. De rust en ruimte vind ik echt heerlijk. Ik was er van maandag tot en met vrijdag. En het is natuurlijk een flinke reis om er te komen, dus had eigenlijk drie volle wandeldagen. Die benutte ik optimaal. Alleen die drie dagen wandelde ik 79.339 stappen bij elkaar. Daar doe ik normaal gesproken een week over. Ik wandelde over het strand, door het bos en door de duinen en spotte onder andere fazanten en zeehonden. Het was echt genieten. Binnenkort publiceer ik op MirandaWandelt nog het tweede deel van mijn reisverslag.

• 

• 

• 

• 

Nationaal Park Zuid-Kennemerland

In februari wandelde ik al een paar dagen in Nationaal Park Zuid-Kennemerland. Toen tot mijn kuiten in de sneeuw. Ook zei ik toen al dat ik er zeker nog terug zou komen. Eind maart was het zover en dit keer leek het wel zomer. Het was op een gegeven moment 21 graden. Samen met een vriendin wandelde ik de rode route van Bleek en Berg naar Parnassia (en terug). Een pittige wandeling van 11,5 kilometer. Niet zozeer vanwege de lengte, maar door het klimmen. En door dat zand ploegen is toch wat zwaarder dan door de sneeuw. Ik zweette me dan ook rot (misschien ook nog iets te warm gekleed). Maar verder was het heerlijk. Het viel me deze keer ook op dat er diverse watertappunten in het park staan (op deze route vlakbij Parnassia en bij het beginpunt Bleek en Berg). Superhandig, want zeker nu het zo warm was bleek één flesje water wel wat weinig. Ik kon dus mooi twee keer mijn flesje bijvullen. Heerlijk.

Halverwege de wandelingen genoten we op het strand van onze lunch. Het leek wel vakantie. We hadden bijna geen zin meer om verder te gaan. Dat deden we uiteindelijk toch. En kwamen nog een kudde Schotse Hooglanders tegen. Verderop zagen we ook nog wat paarden. We sloten af bij station Santpoort-Zuid met een lekker ijsje. Die hadden we verdiend. Net als eigenlijk alle andere wandelingen in Nationaal Park-Zuid Kennemerland is dit ook weer een aanrader. Wel goed om rekening te houden met de vele klimmetjes. Die zijn best pittig, dus misschien niet voor iedereen geschikt.

Voorbijgevlogen

En toen was de maand al weer om. Maart is echt voorbij gevlogen. Denk vooral omdat ik natuurlijk net eind februari in Zandvoort was en eind maart op Vlieland (dit waren ook wel gelijk alle tripjes die ik nog op het programma had voorlopig). Ook had ik het vrij druk op werk. Dus dan vliegt de tijd, ondanks de saaie lockdownperiode, toch best. Voor komende maand heb ik nog niet echt veel specifieke wandelplannen. Maar met alles steeds meer in bloei is het sowieso overal weer erg mooi. En misschien dat ik in april ook wel ga starten met het Nederlands Kustpad deel 2, hierover vertelde ik in mijn post over mijn goede wandelvoornemens voor 2021.

Hebben jullie afgelopen maand nog mooie wandelingen gemaakt? Of tips voor mooie lentewandelingen?