Eind maart was ik een midweekje op Vlieland. Onlangs kon je in Wandelen op Vlieland – deel 1 al lezen wat ik de eerste paar dagen deed en waar ik wandelde. Vandaag lees je over de rest van mijn week.
Breakfast with a view 
Lekker bakkie 
Alle routes die ik tijdens deze midweek wandelde op Vlieland
Woensdag
Ik besloot in de ochtend lekker rustig aan te doen. Het was heerlijk weer. Dus ik genoot van een ontbijtje op het balkon van mijn appartement. Ik las (online) mijn krantje, dronk nog een kop koffie en ging in de loop van de ochtend op pad. Ik had een route gevonden die een beetje over het middenstuk van het eiland zou gaan. Ik kan helaas niet meer terugvinden welke route dit precies was. Maar deze ging vanaf de vuurtoren richting duinen aan de Noordzeekant, en dan via het Pad van Twintig richting Waddenzee, via de dijk terug naar het dorp (hierboven op het kaartje de rode route).
Vuurtoren 
Slauerhoff gedicht 
Uitzicht over het eiland
Vuurtoren
Vanaf mijn appartement wandelde ik in ongeveer een kwartier naar de vuurtoren. Via een stenen pad bereik je de vuurtoren. Best een pittige klim, maar dan heb je ook wat. Want niet alleen sta je dan aan de voet van de vuurtoren, je hebt ook prachtig uitzicht over het eiland. Je kijkt via het bos zo richting de Noordzee. Overal op het eiland kom je trouwens gedichten van schrijver en dichter J. Slauerhoff tegen. Hij kwam als kleine jongen vaak op het eiland. Ter ere van hem is er ook een speciale wandelroute. Die leidt je langs alle gedichten en andere belangrijke plekken. Ik liet die literaire wandelroute voor wat het was en liep vanaf de vuurtoren verder het bos in.
Bos 
Vrij wandelen 
Roodborstje 
Harsdruppels 
Takken
Door het bos
In het bos zag ik een roodborstje dat zich enorm zat uit te sloven. Het zong uit volle borst. Zo leuk om even bij te blijven kijken (en luisteren ook vooral). Vanaf de vuurtoren start ook de groene wandelroute van Staatsbosbeheer. Het eerste stukje daarvan is gelijk aan de route die ik wilde volgen. Doordat ik even op de groene paaltjes bleef letten wandelde ik bijna al direct richting het eindpunt van mijn route. Snel weer omgekeerd dus en alsnog richting Noordzee.
Bankje 
Duinen
Richting duinen
Na een stuk door het bos leidde mijn route richting de duinen. Bij een bankje genoot ik even van lunchpauze. Heerlijk in de zon en met een topuitzicht. Daarna wandelde ik weer verder langs het zesduinenpad. Een stuk waar ik een dag eerder ook fietste richting het Posthuys. Toen vond ik het ook al zo prachtig. En wandelend kun je toch iets meer in je opnemen van de omgeving. Dus helemaal geen straf om daar nogmaals te zijn. Het was perfect weer voor een wandel- of fietstochtje. Nog een beetje fris, maar wel zonnig. Er kwamen dan ook regelmatig fietsers voorbij. En hier en daar lagen mensen in de duinen van het zonnetje (of een pauze) te genieten. Groot gelijk.
Broedgebied 
Pad door de duinen 
Ganzen 
Graspieper 
Leek wel confetti, zoveel vogels 
Duintop met de Noordzee in zicht
Broedseizoen
Op het moment dat ik op Vlieland was, was het broedseizoen net begonnen. Dat betekent dat een aantal gebieden verboden toegang zijn voor wandelaars. Jammer, maar niet getreurd, want er is nog genoeg moois te zien als je gewoon het pad net achter de duinen volgt. Ik kwam (weer) ganzen tegen, maar zag ook een heleboel graspiepers. En boven het gebied dat was afgesloten wegens het broedseizoen spotte ik een gigantische groep vogels. Zo’n tof gezicht, het leek wel of iemand een confettikanon met vogels had afgeschoten. Aan de andere kant van het pad kon je via de duinen af en toe de Noordzee zien liggen.
Schaapjes 
Hi 
Mini en maxi 
Pad van Twintig
Schaapjes
Na een flinke wandeling op het pad langs de duinen ging ik bij het Pad van Twintig linksaf. Je komt hier een wildrooster tegen, want in het gebied lopen schapen rond. Dit zijn Soay schapen, een ras dat goed bestand is tegen het leven in de duinen. Ze hebben een vrij ruige donkerbruine vacht. En extra leuk, toen ik er was liepen er flink wat lammetjes rond. Het lammetje hierboven op de foto was echt de schaduw van zijn (of haar) moeder. Zo schattig.
Zicht op Waddenzee 
Pad langs de Waddenzee 
Scholeksters en meeuwen 
Stukje via de dijk
Beetje fris langs de dijk 
Opwarmen met warme choco 
Team dutjes
Richting Waddenzee
Vanaf het Pad van Twintig was het even de Postweg oversteken en toen kwam de Waddenzee in zicht. Ik verwachtte eigenlijk dat ik via de weg terug zou moeten wandelen. Maar ontdekte dat er ook nog een pad liep vlak langs zee. Ik volgde dat pad, dat na een tijdje vanzelf overging in een dijkje. Bij laag water kun je via de dijk lopen, anders moet je via de Postweg. Ik checkte voor de zekerheid even hoe laat het hoog water werd. Want ik wilde niet zo’n domme toerist zijn die gered moet worden omdat het ineens hoog water wordt. Gelukkig duurde het nog even voor het hoog water zou worden. Dus, de dijk op richting het dorp. Er was inmiddels een pittig windje opgestoken en het werd wat bewolkter. Best fris ineens. Maar met de capuchon van mijn winterjas op was het prima te doen. Het dijkje eindigt op het pleintje waar ook de boot aankomt. En waar gelukkig Hotel Restaurant Zeezicht takeaway had. Daardoor kon ik even opwarmen met een warme choco met slagroom. Of nou ja, opwarmen, het was op het pleintje net zo fris als op de dijk. Daarna dus maar richting mijn appartement om echt op te warmen. Zo’n hele dag in de buitenlucht met flink wat stappen op de fitbit gaat je niet in de koude kleren zitten. Dus ik plofte lekker op de bank en genoot nog even van een lekker dutje. Ik hou ervan.
Het duin op 
Uitzicht vanaf de duintop op Landal Vlieduyn (met in de verte de vuurtoren) 
Het duin af 
Schelpjes 
Een verlaten strand 
Hi kraai
Strandwandeling
En toen was mijn laatste volle dag op Vlieland al weer aangebroken. Ik wandelde vandaag via het strand en de haven naar het dorp en weer terug naar mijn appartement. Sinds ik op Vlieland kom (pas een paar jaar dus), logeer ik eigenlijk altijd bij Landal Vlieduyn. Prima appartementen en geen heel park met midget golf, tropisch zwemparadijs en andere ellende. Maar vooral, binnen 3 minuutjes sta je op het strand. De zee horen ruisen en de weidse stilte van het strand zorgt altijd voor instant ontspanning bij mij. Als ik ooit nog eens de loterij win dan koop ik een huisje zo dicht bij zee. Ik genoot er dus nog even extra van, deze laatste volle dag hier.
Zielig 1 
Zielig 2 
Zielig 3 
Duinen 
Geen zeehond 
Duinen 
Strand van Vlieland
Van strand naar haven
Helaas spotte ik deze keer geen zeehondjes op het strand. Ik dacht even van wel, maar bij nader inzien was het een stuk steen in de vorm van een zeehond. Ach, je kunt niet iedere keer mazzel hebben. Er was sowieso niet heel veel wildlife te spotten deze keer. Opvallend genoeg kwam ik langs het strand een paar dode vogels tegen. Ze lagen best een stukje uit elkaar, dus waarschijnlijk toeval. Maar een beetje luguber was het wel. Ik wandelde langs de Noordzee, en dan kom je vanzelf uit bij het haventje van Vlieland.
Paardebloemen 
In de verte het dorp en de boot 
Lekker lezen 
Uitzicht bij zonsondergang
Laatste avond(maal)
Via de haven kom je vanzelf weer aan de kant van de Waddenzee. En loop je zo weer richting het dorp. Vanaf daar ging ik weer richting mijn appartement. In de loop van de middag ging ik nog even naar restaurant het Armhuis om mijn avondeten voor die avond te regelen. Vanwege de coronamaatregelen maken zij nu lekkere oosterse maaltijden die je kunt afhalen. Omdat ze dat alleen van donderdag tot en met zondag doen kon ik er nog net even van genieten. Ik koos voor de Saté armhuis, ik hoefde die ’s avonds alleen even een paar minuutjes op te warmen. Ideaal. Ik genoot ’s avonds nog even van het heerlijke uitzicht en lag de rest van de avond lekker te lezen en tv te kijken.
De boot van Rederij Doeksen 
Een heleboel zeehondjes, gezien vanuit de boot
Met de boot en trein naar huis
Wat was het genieten op Vlieland. Maar op vrijdag is het toch echt weer tijd om naar huis te gaan. Gelukkig vind ik het nooit zo erg om onderweg te zijn, want het is nog een flinke reis. Eerst anderhalf uur op de boot. Waar ik deze keer een hele zandbank vol zeehondjes spotte. Zo leuk. Via station Harlingen Haven ging ik naar Leeuwarden. Daar haalde ik net de directe aansluiting naar Leiden. Het is nog wel drie uur in de trein, maar zo fijn dat ik niet hoefde over te stappen. Dat geeft me de tijd om lekker wat podcasts te luisteren en nog even na te genieten van mijn midweekje Vlieland. En hoewel het ook altijd heerlijk is om weer thuis te komen, heb ik nu al weer zin om terug te gaan.
Wat is jouw favoriete waddeneiland?
0 comments on “Wandelen op Vlieland – deel 2”