Wandelen in Zeeland – Neeltje Jans

Tijdens mijn vakantie in Zeeland logeerde ik in Vrouwenpolder, vlakbij de Oosterscheldekering. Onderdeel van de deltawerken is het een knap staaltje werk om te zorgen dat de Nederlandse kust beschermd wordt tegen hoogwater.

Werkeiland Neeltje Jans – Nationaal Park Oosterschelde

Onderdeel van de Oosterscheldekering is het werkeiland Neeltje Jans. Oorspronkelijk gebruikt voor de bouw van de Oosterscheldekering, maar nu biedt het onder andere een informatie- en attractiepark. Het leek me best interessant om naartoe te gaan, alleen vond ik 25 euro toegang wat veel van het goede. Maar toen las ik dat het ook onderdeel is van Nationaal Park Oosterschelde, het grootste nationale park van Nederland. En behalve het informatie- en attractiepark bezoeken kun je ook wandelen op Neeltje Jans. Dat zag ik wel zitten.

Wandelen op Neeltje Jans

Je kunt over het hele eiland vrij rondwandelen. Ook lopen de vierde en vijfde etappe van het Nederlands Kustpad deel 1 over Neeltje Jans. En er zijn door het Zeeuws Landschap een aantal korte wandelroutes uitgestippeld. Deze routes starten op de hoek van de parkeerplaats van Deltapark Neeltje Jans. Er zijn vier routes die aangegeven staan met gekleurde paaltjes. Ik begon met de blauwe route. Omdat deze op een zeker punt weer via dezelfde weg teruggaat besloot ik de gele route er aan vast te knopen. Op die manier had ik een wandeling van ongeveer 8 kilometer en kreeg ik een mooi beeld van het eiland.

Bos, strand en windmolens

Voor zo’n relatief klein gebied is er best wat afwisseling. De blauwe route begint met allerlei struiken, bomen en grassen. Na een tijdje kom je, na het oversteken van een weg, weer in duinen en zie je het strand met de Noordzee. Toen ik er was, op 1 oktober, was het niet echt strandweer. Dus het strand was nagenoeg verlaten. Andere delen van de route doen weer wat meer industrieel aan, vooral de plekken waar je langs de enorme windmolens loopt. Pas als je recht onder zo’n windmolen staat zie je wat een enorm ding dat is. Ik vond die luide woesj van de draaiende windmolens in ieder geval behoorlijk indrukwekkend. Al zag ik ook steeds voor me dat zo’n enorme schroef ineens los zou komen van de windmolen. Gelukkig was dat niet het geval.

Onbewoond eiland

Zeker toen ik aan het wandelen was had ik het gevoel dat ik op een onbewoond eiland was. Nou ja, bijna dan, want ik ben misschien 3 andere wandelaars tegen gekomen. Eerlijk is eerlijk, het was ook niet echt ideaal wandelweer. En het was natuurlijk een doordeweekse dag, buiten de schoolvakanties. Maar toch. Alleen bij het deltepark en het restaurant was wat volk. Helemaal niet erg, want zo krijg je echt dat gevoel dat je in een natuurgebied loopt. Al moet je dan op sommige punten misschien die enorme windmolens even wegdenken.

Veel spreeuwen

Heel veel dieren waren er niet te spotten op Neeltje Jans. Een paar keer fladderde er een fazant uit de bosjes op die van mij schrok (of ik van hem). Wat me wel opviel waren de enorme hoeveelheden spreeuwen. Duizenden zaten er. Bij iedere bocht die ik omging vloog er weer een hele zwerm uit de bomen. Of wellicht was het steeds dezelfde zwerm. Toen er een enorme zwerm precies boven me vloog en ik het gefladder van de vleugels hoorde heb ik daar minutenlang van staan genieten. Echt een prachtig schouwspel. Tegen het einde van mijn wandeling dacht ik een paar zeehonden te spotten. Maar dichterbij gekomen bleken het plastic tonnen te zijn die op een soort vlot van gekleurde plastic tonnen lagen (zie foto hieronder, rechts). Jammer, maar je kunt natuurlijk niet altijd geluk hebben.

Regenbui

Na het deze wandeling had ik wel zin in iets te eten. Bij Proef Zeeland bestelde ik garnalenkroketten. Ze hadden misschien iets te lang in de frituur gezeten qua kleur, maar waren heerlijk. Ondertussen begon het buiten keihard te regen. Vooraf twijfelde ik nog of ik na de lunch nog een wandelroute zou doen. Maar die enorme stortbui leek me een duidelijk teken. Ik pakte weer lekker de bus naar mijn hotel.

Hoewel het weer dus niet helemaal meezat was het zeker leuk om op het eiland rond te wandelen. Bijzonder dat zo’n werkeiland voor een groot deel natuurgebied is geworden. Ik zou er niet perse speciaal voor naar Zeeland afreizen. Maar in combinatie met een bezoek aan het Deltapark of als je er toch in de buurt bent zeker de moeite waard.