Nederlands Kustpad: Ockenburgh – Binnenhof

Na de eerste etappe van Hoek van Holland naar Ockenburgh had ik de smaak te pakken. Dus anderhalve week later ging ik weer op pad richting Ockenburgh. Vanaf de tramhalte wandelde ik naar het officiële beginpunt van deze etappe.

Nationaal Park Hollandse Duinen

Daarvandaan kom je al snel bij Landgoed Ockenburg terecht. Een prachtig pand. Er omheen ligt een mooi park dat ook deel uitmaakt van Nationaal Park Hollandse Duinen. Eigenlijk loopt vrijwel deze hele etappe (en de vorige ook) door de Hollandse Duinen, want dat gebied loopt van Hoek van Holland tot aan de Langevelderslag bij Wassenaar. Een gigantisch park dus eigenlijk. Vanaf Ockenburgh loopt het Nederlands Kustpad verder richting Kijkduin.

Kijkduin

Even fijn een paar klimmetjes om echt goed te voelen dat je aan het wandelen bent. In de duinen zie ik ineens iets zwarts tussen de struiken bewegen. Net iets te groot (en donker) voor een haasje. Benieuwd welk exotisch beest ik nu weer spot blijf ik even stilstaan. Dat exotische valt nogal mee, want het blijkt een poes te zijn. Wel grappig, want die was ik nog niet eerder in de duinen tegengekomen. Maar het beestje heeft natuurlijk groot gelijk. Als ik er zo dichtbij zou wonen zou ik ook liever in de duinen zwerven dan in een saaie achtertuin. Ik laat de poes achter, die vermaakt zicht wel, en loop verder naar Kijkduin. Dat is nou echt zo’n badplaats waar ik nooit kom. Het is er ook een beetje een bouwput (op dit stuk in elk geval). Er wordt hier gebouwd aan Nieuw Kijkduin. Ik check nog even of ik hier misschien voor een prikkie mijn woondroom (huisje aan het strand) kan waarmaken. Maar mijn budget is helaas niet toereikend. Jammer, ik zag het wel zitten om hier in de buurt voortaan iedere dag mijn wandelrondje te maken.

Westduinpark

Vanuit Kijkduin gaat de etappe weer terug de duinen in. Ik passeer de jutterskeet van Ome Jan. Als ik er loop is de keet gesloten, maar op zaterdag- en zondagmiddag kun je in de keet kijken om te zien wat er allemaal op het strand gevonden wordt. Het volgende stuk van de route gaat door het zand. Dat vind ik altijd best pittig. Maar gelukkig is het grootste deel van deze etappe over verharde paden of schelpenpaden. Dat bevalt mij een stuk beter. Na een poosje kom ik bij het Westduinpark. Een prachtig, groot park waar ook Schotse Hooglanders rondlopen. Ik spot er weer een paar. Dat blijft toch echt indrukwekkend. Sowieso is het hele Westduinpark behoorlijk indrukwekkend. Mooi aangelegde paden waar je kunt fietsen en wandelen. Duinen en bos. Het is ook duidelijk dat dit een populaire plek is, want het is er al aardig druk voor de zondagochtend. Ik snap dat helemaal, het is er prachtig. Ik ben ook zeker van plan om er binnenkort nog eens terug te keren voor een uitgebreide wandeling. Want nu moet ik door naar Scheveningen.

Scheveningen haven

Voor ik het Westduinpark verlaat zie ik nog net een klein haasje zitten. En spot ik wat mooie gele bloemetjes. Geen idee hoe ze heten, maar ik vond ze er erg gezellig uitzien. Vanuit de duinen en het bos gaat de route weer wat meer de bewoonde wereld in. Ik kom aan in de haven van Scheveningen. Die ken ik vooral van de Scheveningen Light Walk waar ik een paar keer aan meedeed. Het ziet er dan altijd heel gezellig uit, met lichtjes en een hoop drukte. Het is nu wat rustiger. Maar gelukkig is er wel wat horeca open, want ik heb inmiddels wel trek in koffie. Die haal ik bij Oma Toos. Dat klinkt toch reuze gezellig? Op een bankje in de jachthaven drink ik mijn koffie en kijk even naar de bootjes. Helaas heb ik weer een dag uitgezocht met wisselvallig weer. Al blijft het deze keer wel droog, het is ook wat fris om lang te blijven zitten. Dus zodra mijn koffie op is loop ik verder via de vissershaven naar het strand van Scheveningen.

Scheveningen strand

Het strand van Scheveningen is een bekend gezicht. Iedereen kent de pier wel, met het reuzenrad. Als wij vroeger naar het strand gingen (niet om te zonnebaden trouwens, maar meer als dagje uit) gingen we eigenlijk altijd naar Scheveningen. Lekker even over de boulevard paraderen, ergens een drankje doen of een ijsje eten en winkeltjes kijken op de boulevard en in de passage. Het is nog steeds een populair dagje uit, want er is best wat volk op de been. Gelukkig is afstand houden geen enkel probleem.

Ik vind het altijd leuk wanneer kleine details me opvallen tijdens het wandelen. Zoals die ooievaars op de wegwijsbordjes en het wapen van Scheveningen op de prullenbakken. Ik zag ze al eerder, maar maak er nu ook eens foto’s van. Misschien dat het nu toch wel een beetje uit de hand begint te lopen als ik foto’s ga staan maken van prullenbakken. Tsja, je moet toch ergens foto’s van maken.

Sinds een paar jaar staan er op de boulevard van Scheveningen trouwens ook een hele reeks van kleine en grote beelden. Dit is op initiatief van de stichters van Museum Beelden aan Zee. Het zijn drieëntwintig sprookjesbeelden van de kunstenaar Tom Otterness. Ik had ze eerlijk gezegd eerder nooit met sprookjes geassocieerd. Oeps. Dat komt misschien ook omdat dat grote beeld van een poppetje dat een visje eet mij voornamelijk opviel altijd. Ik dacht dus eigenlijk dat het beelden waren die specifiek iets met Scheveningen te maken hadden. Weer wat geleerd.

Van Scheveningen naar Den Haag

Vanaf de boulevard gaat de route weer verder richting Den Haag. Eerst nog even langs het beeld van cabaretier Wim Kan en zijn vrouw Corry Vonk. Kan werd geboren in Scheveningen. Via een paar mooie straten kom ik terecht in het Westbroekpark. Ook daar is het druk, vooral bij het speelplaatsje. Veel jonge gezinnen. In de tegenoverliggende beeldentuin is het een stuk rustiger. Ik loop er alleen maar langs en spot een beeld ‘Het gesprek’ van Berry Holslag dat me ergens aan doet denken. Wanneer ik thuis even Google zie ik dat er ook een aantal beelden van haar hand staan bij winkelcentrum de Kopermolen in Leiden. Aha, daarom kwam de stijl me bekend voor.

Ambassades en bosjes

Via het bos kom ik inmiddels in de ambassadewijk. Allemaal prachtige panden. Dan volgt een stuk door de Scheveningse bosjes. Daar is het, vergeleken met het eerdere stuk van de route, ineens best rustig. Ook wel weer even lekker, zeker omdat ik inmiddels al bijna in de binnenstad van Den Haag ben. Dus even nog een rustig stuk is wel lekker. En zo een beetje tegen het einde van een wandeling begin ik altijd langzaamaan te fantaseren over lekker thuis op de bank zitten. Ik moet dan ook lachen als ik een ‘U wordt weggesleept’ bordje zie staan in een raamkozijn. Dat zou soms best lekker zijn tegen het einde van een flinke wandeling. Gelukkig heb ik nog wat energie en is het einde van deze etappe bijna in zicht.

Liesje Leerde Lotje Lopen…

.. langs het Lange Voorhout. Want daar ben ik inmiddels, midden in het centrum van Den Haag. Karel V vond in 1536 dat deze straat te ‘stads’ werd en besloot dat alle voortuinen van de panden tot één grote laan moesten worden samengevoegd. Hij gaf opdracht om er vier rijen lindenbomen te plaatsen. En vanaf toen werd het Lange Voorhout in de volksmond de Lange Lindelaan genoemd. En kon Liesje Lotje Leren Lopen Langs de Lange Lindenlaan. En kon in 2021 Miranda Schuchhard langs het Lange Voorhout richting het Binnenhof wandelen. Het is een mooie laan geworden. Met onder andere dit mooie monumentale pand uit 1610, het Pageshuis, dat toen werd bewoond door de meester-geschutsgieter. In de 18e en 19e eeuw werden de pages van Prins Willem IV, V en koning Willen ! en II hier gehuisvest en opgeleid. Toch bijzonder dat zo’n pand ruim 400 jaar later nog steeds staat. Misschien dat mensen over 400 jaar het ook heel tof vinden dat er nu een bank voor horecabedrijven zit.

Den Haag centrum

Na het Lange Voorhout kom ik aan, na iets meer dan 4 uur, bij het eindpunt van deze etappe, het Binnenhof. Omdat ik toch naar het station moet besluit ik ook gelijk het eerste stukje van de derde etappe te lopen. Die loopt namelijk van het Binnenhof, via Den Haag Centraal, verder richting Wassenaar. Dus die pak ik nu gelijk mee, zodat ik de volgende keer vanaf CS de route verder kan oppakken.

Heerlijke afwisselende etappe

Wat een heerlijke etappe. Fijn dat deze voornamelijk door de duinen ging aan het begin. Maar ook leuke afwisseling met stukken door Scheveningen en Den Haag. Volgens mij zei ik vorige keer nog dat ik het liefst door de duinen of langs het strand loop. Maar deze etappe laat zien dat door een stad, met mooie parken, ook helemaal geen straf is. Het was helaas niet echt stralend weer. Maar wel droog en niet al te fris. Dus prima te doen. Inmiddels heb ook de derde etappe gelopen. Dus daar lees je binnenkort meer over op MirandaWandelt.

• Nederlands Kustpad deel 2, etappe 1: Hoek van Holland – Ockenburgh
• Nederlands Kustpad deel 2, etappe 2: Ockenburgh – Den Haag
• Nederlands Kustpad deel 2, etappe 3: Den Haag – Katwijk aan Zee
• Nederlands Kustpad deel 2, etappe 4: Katwijk aan Zee – De Zilk
• Nederlands Kustpad deel 2, etappe 5: De Zilk – Haarlem
• Nederlands Kustpad deel 2, etappe 6: Haarlem – Santpoort-Noord
• Nederlands Kustpad deel 2, etappe 7: Santpoort-Noord – Wijk aan Zee
• Nederlands Kustpad deel 2, etappe 8: Wijk aan Zee – Egmond aan Zee
• Nederlands Kustpad deel 2, etappe 9: Egmond aan Zee – Groet
• Nederlands Kustpad deel 2, etappe 10: Groet – Callantsoog